روانشناسی
چکیده 1
1-1- مقدمه. 2
1-2- تاریخچه. 3
1-3- روش شناسی.. 3
1-4- مبانی فکری ویلیام جیمز. 5
1-5- تجربه دینی از دیدگاه ویلیام جیمز. 7
1-6- تنوع ادیان و گوهر دین از دیدگاه ویلیام جیمز. 8
1-7- روش شناسی ویلیام جیمز. 9
1-8- نقد کتاب روان شناسی دین از دیدگاه ویلیام جیمز. 9
1-9- نتیجه گیری.. 14
منابع.. 15
چکیده
روان شناسی دین، حوزهای بین رشتهای میان روان شناسی و دین پژوهی، دانش جدیدی است که به تبیین و توصیف تجارب، نگرشها و رفتارهای دینی از منظر روان شناسی میپردازد. این دانش از اواخر قرن نوزدهم هم شروع شد و در سه سنت انگلیسی- امریکایی، آلمانی و فرانسوی قوام یافت. چهره شاخص سنت امریکایی که بر تجربه گرایی و استفاده از نمونهها و موارد عینی و توصیفات آماری مبتنی است، فیلسوف و روان شناس کارکردگرا و پراگماتیست نامی، ویلیام جیمز است که با نگاه تجربی به تحلیل روان شناختی احوال دینی میپردازد. او که معتقد به ارزیابی نهایی اندیشه یا تجربه از طریق بررسی نتیجه و میزان سودمندیان در زندگی است، بر دو معیار سازگاری با امور و اصول مفروض صحیح و همچنین احساس شهود و درونگری به عنوان اصلیترین و اطمینان بخشترین ابزار پژوهشی تکیه دارد. کتاب ارزنده روان شناسی دین از دیدگاه ویلیام جیمز تألیف دکتر مسعود آذربایجانی متفکر متنفذ آمریکایی را معرفی میکند. در این مقاله ضمن معرفی و توضیح کلیاتی درباره روان شناسی دین (تاریخچه، روش تحقیق و اشاره به مسائل آن ) و آراء جیمز، به نقد و بررسی این اثر میپردازیم.
کلید واژه
روانشناسی دین، ویلیام جیمز، تجربه دینی، آثار دین داري، حیات دینی، رهبران دینی.