بیا تو پروژه

پيشگفتار 1

مقدمه 1

فصل اول: کلیات بيان مسئله

2 شرح مختصری در مورد روشهای نمایش خلاق 3

حرکات ریتمیک 3

پانتومیم 4

شخصیت سازی 5

بداهه پردازی 5 نکات مهم در اجرای نمایش خلاق 5

اهداف تحقيق 7

اهميت و ضرورت تحقيق 7

سؤالات تحقيق 7 فرضيه های تحقيق 8

تعاريف عملياتی 8 فصل دوم: ادبيات و پيشينه تحقيق پيشينه نظری 8

کمرويی و انزوا طلبی 8

کمرويی وافعی کيست؟ 8

عموميت آن 9 سنين کمرويی 9

کودکی 9 آثار و نشانه های کمروي 10

1-جلوه های فيزیولوژيک 10 2- جلوه های رفتاری 10 3- جلوه های روانی 10 عدم نداشتن ابتکار عمل 10 نگرانی و تشويش 11 انزواجوئی مثبت 11 ريشه و علل کمرويي 11 اما آن علل 11 عوامل اجتماعی 12 عوارض آن 13 خطرات مهم تر 14 راه های پيشگيری از کمرويی در کودکان 14 1- از کودکان خود آدمی خجول نسازيد 14 2- کودک را لوس بار نياوريد 15 3- از سختگيری بی جا بپرهيزيد 16 4- از کودک خود توقع انجام کارهای محال را نداشته باشيد 16 5- ابتکارات و ابداعات کودک خود را دست کم نگيريد. 17 6- بگذاريد کودکتان به تنهايي کارهای خودش را انجام دهد 17 7- عرصه برخوردها و تماسهای او را در خارج از محيط خانواده گسترش دهيد 17 8- کودک را با ديگران دمساز نماييد 18 9- فرزندتان را از مدرسه نترسانيد 18 10- اگر ناگهان فرزندتان خجول و کمرو شد ، سعی کنيد علت آن را بفهميد 18 جدائی يا طلاق 19 شکست های تحصيلی 20 چند پيشنهاد برای کمک به کودکان کمرو و گوشه گير 20 فصل سوم: روش تحقيق روش تحقيق : « شبه آزمايشی» 22 نحوه جمع آوری اطلاعات 22 فصل چهارم:تجزيه و تحليل نتايج نتايج کل پژوهش 23 پيشنهادات 23 فهرست منابع 24 پيشگفتار کودکان سرمايه های ارزشمند و سازنده آينده جامعه هستند . آموزش و پرورش در دوره ی کودکی که زمان شکل گيری شخصيت و ايجاد عادات مختلف و پيشگيری از بروز مشکلات آينده فرد در جامعه را بنا می نهد، و سپس حرکت مملکت را مشخص می سازد . توجه به مسائل و مشکلات کودکان و نوجوانان باعث پيشرفت و ترقی جامعه می شود، و غفلت در رفع مشکلات آنان ، خسارات جبران ناپذيری به بار می آورد. از اين رو سرمايه گذاری و برنامه ريزی در اين زمينه از حساس ترين و مهمترين وظايف مسئولان جامعه است ، و بايد از اولويت ويژه ای برخوردار باشد.(عبدالله شفيع آبادی-1372-1) مقدمه در بسياری از کلاسهای درسی ، دانش آموزانی ديده می شوند که آرام ، کمرو و خجالتی هستند. اين افراد در زندگی روزمهی خود اغلب اوقات با اعضاء خانواده و همسالان آشنا بازی می کنند. و از غريبه ها اجتناب می ورزند. شرم و خجالت اين افراد ممکن است آنها را از اکتساب مهارت ها و آمادگی های لازم برای بسياری از فعاليت هايی که همسالانشان از آن لذت می برند و يا اصولاً برای رشد شخصيت آن ها ضروری است، بازدارد. ارزيابی والدين و معلمين از اين گروه متفاوت است. بعضاً آن ها را دانش آموزانی بی آزار و خوب می شناسند و گاه ممکن است با حالت دلسوزانه به آن ها بنگرند و با اين گونه رفتارآن ها را غير عادی تلقی کنند ، ليکن در مقايسه با اختلالات رفتاری ديگر کمتر اتفاق می افتد که اين گروه افراد به عنوان موارد حاد مشکلات کلاس و مدرسه بر شمرده شوند . اين دانش آموزان گرچه برای معلم و همکلاسی ها ی خود مشکلی ايجاد نمی نمايند ، ولی ممکن است به علت رنج ناشی از احساس نا امنی و بی کفايتی در خود ، يکی از ناشادترين کودکان باشند . اگر در مورد رفتار غير اجتماعی آنان چاره ای انديشيده نشود اين کودکان احتمالاً در معرض بيماري های روانی قرار حواهند گرفت. (احمدوند ، 1380-82)