گالیم فلز پست نرم ، کمیاب و نقرهای رنگ است که در حرارت پایین شکننده بوده ، اما در بالاتر از دمای اطاق به حالت مایع در میآید و واقعا در کف دست میجوشد. این عنصر در مقادیر بسیار کم در سنگ معدن بوکسیت و روی وجود دارد..
گالیم را از واژه لاتین گالیا به معنی "فرانسه" و نیز گالیوس به معنی خروس در سال 1875 با مشخصه طیف نمایی خود در آزمایش یک مخلوط روی از کوههای پیرنه کشف نمود. قبل از کشف بیشتر ویژگیهای این عنصر توسط دیمتری مندلیف بر مبنای جدول تناوبی پیش بینی و توصیف نمود. او نام این عنصر را از نام سرزمین مادری اش فرانسه اقتباس کرد.
این فلز حقیقی اغلب بصورت اجزاء بسیار کم در بوکسیت ، زغال سنگ دیاسپور ، ژرمانیت و اسفالریت یافت میشود. غبار لوله حاصل از سوخت زغال سنگ دارای مقادیر به بزرگی یک و نیم درصد گالیم میباشد.
گالیم با درجه خلوص بالا رنگ نقرهای جذابی داشته و فلز جامد آن مانند شیشه میشکند. فلز گالیم در صورت سخت شدن 3,1 درصد انبساط مییابد، بنابراین نباید آنرا در ظروف شیشهای یا فلزی نگهداری کرد. همچنین گالیم ، بیشتر فلزات دیگر را با نفوذ در شبکه فلزی آنها فرسوده میکند.